Living the dream

Ik mag wel zeggen dat ik het aardig onder controle begin te krijgen. Na drie maanden kreeg ik een evaluatiegesprek. De chef en iemand van personeelszaken waren aanwezig bij het gesprek. Ik kreeg te horen dat ik een rolmodel was, dat ik geen recepten aanpas en dat ik alleen dingen verander als het een positieve invloed heeft. Zo heb ik bijvoorbeeld allemaal afsluitbare bakjes gekocht en gelabeld voor al mijn garnituurtjes. Ook heb ik een map gekocht om al het papierwerk te bundelen.  Eigenlijk heb ik mijn gehele partie gereorganiseerd. Nu kan een leek zelfs die partie draaien.


Ook gaf ik aan bij mijn gesprek dat ik graag patisserie, saucier, en development wou doen, omdat ik uiteindelijk een allround chef wil worden. De chef beloofde nog niets, maar hij wist zeker dat het goed ging komen.


Een week later moest ik een Grieks meisje inwerken op mijn partie. Ik had drie dagen om haar alles te laten zien, omdat ik eind van de week voor een weekend naar Nederland zou gaan. Dus elke dag liet ik haar stap voor stap zien hoe ik mijn partie draaide. Ook liet ik haar alles opschrijven en een dagplanning en een weekplanning uitschrijven zodat ze alles gedocumenteerd had. Hier is ook een stukje eigen belang bij, want hierdoor sluit ik ook wat risico’s uit. Als ik  bijvoorbeeld een week later te horen krijg waarom ik haar een werkzaamheid niet heb geleerd kan ik altijd zeggen dat ik het haar wel geleerd heb en dat ze het zelfs heeft opgeschreven. Twee vliegen in een klap.


Toen ik na mijn hectische weekend terug kwam uit Nederland moest er nog wel wat georganiseerd worden, maar in grote lijnen had ze alles goed gedaan. Het Griekse meisje kwam zelfs naar me toe om me te bedanken en ook iemand van het lab die een dag met haar had gewerkt om alles nogmaals te controleren. Eelke dag heb ik ups en downs maar in het algemeen leef ik mijn droom. Dit is wat ik altijd gewild heb. Ook als de chef geïnteresseerd vraagt hoe met mij gaat, antwoord ik met ‘living the dream chef’.en dan zie ik zijn geniepige lachje veranderen in een big smile en meestal geeft hij me dan een schouderklopje.